पण आज ठरवलं कि मुठ उघडायची ,
अन लगेच वाऱ्याच्या या वेगात ती दुप्पट वेगाने निघाली..
किती छान दिसतेय ना ती उडताना , वाऱ्याच्या या लयीन बरोबर डोलताना ..
मिसळायला तसं तिला आवडयचच , तरीच किती चटकन हरवून गेलीय या वाऱ्यात ...
पण तिचा ना एक वेगळाच लळा लागतो, काचेतून तिला एकटक पाहायचो आणि तेवढाच काळ मोजायचो ..
मग एवढं भान हरकलं कि जोऱ्याच्या वाऱ्याकडे लक्षच नाही गेलं आणि क्षणात काचेचे तुकडे झाले ..
वाऱ्याबरोबर उडताना पाहून काळीज हललं , मग धरला तिला मुठीत ..
पण शेवटी ती रेतंच , जेवढं तिला पकडायला जावं तेवढी ती निसटायचीच ..
आता तुटलेल्या काचेला जोडावं तरी कसं , आणि जगायचा काळ मोजावा तरी कसं ..
पण वाऱ्या लेका तुलाही तिचा लळा लागेल , थोड्याच वेळात तिचा रंग तुला चढेल ..
- प्रमोद -
